Jak to dobrze babcią być!

Swoje dzieci bardzo się kocha, ale wnuki... to zupełnie inna milość. Dzieci wychowujemy, a wnuki możemy rozpieszczać do woli, od tego właśnie są babcie;)
Miałam szczęście mieć wspaniałych dziadków, których już niestety nie ma od wielu lat. Byłam ich ukochaną wnuczką, może dlatego że pierwszą. Najbardziej byłam przywiązana do dziadka(taty mamy) i babci(mamy taty), która była też moją chrzestną. Układała proste wierszyki np.

Ania to moja chrześniaczka, 

zawsze daje mi buziaczka.

I na co dzień i od święta

zawsze o babci pamięta.

I pomoże, i usłuży...

Oby żyła jak najdłużej!

Każdy z nas wnuków miał swój wierszyk. Mieliśmy je nawet nagrane na magnetofonie kasetowym marki GRUNDIG;) Po wielu latach kuzyn zgrał je na komputer, ale dysk padł i głosu babci już nie usłyszę.

Z kolei dziadek(tata mamy) zabierał mnie ze sobą wszędzie. Razem murowaliśmy, naprawialiśmy płoty, pracowaliśmy w polu, ale najbardziej zapamiętam zrywanie wiśni. Mieli kilkanaście dużych drzew, zrywaliśmy razem, razem jechaliśmy do skupu, bo ile zerwałam tyle mogłam sprzedać. Niestety dziadek zmarł, gdy zdawałam maturę i bardzo przeżywałam, że nie mogłam cieszyć się z nim moimi wynikami...

Teraz sama jestem babcią i mam nadzieję, że kiedyś moje wnuki też tak ciepło będą mnie wspominali.
Dziś przyszli z życzeniami i najcudowniejszym prezentem!!!

Obraz wielkości 120 x 80cm.
Ile razy wchodzę do pokoju to uśmiecham się na widok tych buziaczków! Pobudki też będą wspaniałe;)

Filip to już poważny facet - pierwszoklasista, a Alan ma 16 miesięcy. Oboje są najmądrzejsi, najpiękniejsi, najukochańsi, i w ogóle tacy NAJ!

Oprócz obrazu dostałam jeszcze... hihi

Bardzo Was kocham moje chłopaki:):):)

 Wszystkim Babciom i Dziadkom życzę zdrowia i długiego, radosnego życia w gronie kochających wnuków:)

Dziękuję Wam za odwiedziny, komentarze i pozdrawiam cieplutko:)