Piękne jabłko, co się w sadzie rumieni,
garść orzechów na leszczynie zebranych,
spadające z wysoka kasztany,
pełne maku słodkiego makówki
i czepliwe, łopianowe główki,
strąk fasoli, kapusty łuszczyny
i czerwone jagody kaliny,
i na klonach nasionka skrzydlate,
co z jesiennym ścigają się wiatrem.
Hanna Zdzitowiecka
Ponieważ ranki i wieczory już chłodne, zaczęłam dziergać mitenki. Dla kobiet kierujących, zarówno samochodem jak i rowerem, to wspaniała rzecz, zresztą nie tylko... ja uwielbiam chodzić w mitenkach - paluszki wolne, więc można bez problemu, np. posługiwać się komórką, poszukać pieniędzy itp.
Cześć Aniu.Wiersz śliczny no i na czasie.Widzę,że w końcu nazbierałaś grzybków no i smaka mi narobiłaś.Chyba coś z pieczarkami sobie zrobię.A mitenki super.Pozdrówka.
OdpowiedzUsuńAle masz cudne skarby !!! Szkoda, że tak daleko mieszkam, bo wprosiłabym się na Twoje kotleciki z grzybami. Cudny wierszyk i cudne jesienne fotki. Pozdrawiam cieplutko :)
OdpowiedzUsuńDziękuję dziewczyny:) Chętnie zaprosiłabym Was na kotleciki:) Powiem Wam, że dziś pobiłam rekord - znalazłam mnóstwo dużych i zdrowych borowików, że sama byłam w szoku hehe.
OdpowiedzUsuńSkarby jesieni :) tak ... jesień to czas zbiorów i obfitości, oby jak najdłużej w tym roku była ciepła i słoneczna żeby w pełni móc cieszyć się jej urokiem.
OdpowiedzUsuńBardzo ładne dynie
Pozdrawiam
gdzie są takie grzyby???jutro jadę do lasu...
OdpowiedzUsuńJaka piękna i obfita jasień u Ciebie no no mogę tylko pozazdrościć tych zbiorów ;)
OdpowiedzUsuńMitenki rewelacja że ja jeszcze na takie szydełkowe nie wpadłam - super podpatrzę sobie troszeczkę :)))
o ... jasne ... zapomniałam, że robisz mitenki ... hihi fakt przychodzi na nie pora ...
OdpowiedzUsuń