Biała zima, co robię, co czytam

Za oknem nareszcie biała zima, ale o tym za chwilę.

Po świętach zabrałam się za dwie duże prace, dla mnie duże, bo jak wiecie mam robótkowe ADHD i na niczym większym od kartki, bransoletki czy zakładki nie potrafię się skupić, robiąc jedno już mam w głowie 1000 następnych pomysłów;)
Obie prace to dla mnie coś nowego, jedna będzie na wyzwanie kolorystyczne u Danutki, więc o niej ani mru mru..., druga to obrus dla córci...  na pewno go skończę, Andżela nie odpuści;) Już teraz wierci mi dziurę w brzuchu że tak wolno przybywa hehe.
Obrus ma mieć około 110 x 130, a że jest z elementów to z połączeniem i obrobieniem wyjdzie na pewno większy. Początkowo źle wyliczyłam, myślałam że muszę zrobić 77 elementów, na szczęście okazało się że wystarczą 63.
Dziergam z beżowego kordonka Daphne szydełkiem 1,25. Wzór pochodzi z gazetki "Robótki ręczne" nr 5-6 2012, zmieniłam go trochę, w oryginale środek(kwiatek) jest przestrzenny, w obrusie nie chciałam wystających elementów.
Na razie stan surowy, z fruwającymi nitkami, kwadrat bez blokowania ma obecnie ok 14x14cm...

W przeważającej części będzie składał się z beżowych kwadratów, jedynie środek i jeden pas wokół tego co widać zrobię z fioletowym kwiatkiem.
Narzuciłam sobie rygor - codziennie jeden kwadrat. Na razie mam 12, dziś już będzie 13, jeszcze tylko 50 hehe.

Edycja: Dziękuję Jadzi za zwrócenie uwagi i doradzenie:) Mówiłam że robię pierwszy raz hehe. Zmylił mnie brzeg obrusa, myślałam że przy łączeniu będę obrabiała jeszcze raz każdy kwadracik, a rzeczywiście okazuje się że już teraz robiąc ostatni rząd powinnam łączyć. Dobrze że mam dopiero 12, jakoś wybrnę;) Dziękuję Jadziu:)

Już wczoraj wieczorem zaczął padać śnieg, dziś cały czas pada, zaliczyłam jedno odśnieżanie, już nie ma po nim śladu;) Na termometrze -12, więc śnieżek suchutki, mięciutki, na pewno poleży... uwielbiam taką zimę!!!

 Ze śniegu cieszą się pieski sąsiada... to mama i córka;)

Ubolewam, że mam tak mało czasu na czytanie. Czytam jedynie do podusi, ale nie wyobrażam sobie zaśnięcia bez przeczytania choćby paru stron.
Juz wcześniej pokazywałam że czytam następną serię V.C.Andrews. Wcześniejsza seria z "Kwiatami na poddaszu" wciągała mnie, chociaż wzbudzała zniesmaczenie, ta podoba mi się, jednak pięć tomów to zdecydowanie za dużo.

Miłego świętowania:)