Nie miałam pomysłu na tytuł, a chciałam pokazać wiele rzeczy;)
Wiosna to czas ogromnego ruchu w przyrodzie. Rośliny spieszą się by rozwinąć liście, kwiaty wydać owoce, ptaki, by wychować potomstwo. Żałuję że mam tak mało czasu, bo najchętniej usiadłabym w ogrodzie i chłonęła ten pęd do życia wszystkimi zmysłami. Moim nawykiem stało się zabieranie aparatu nawet wtedy, gdy idę ze zlewkami na kompost, zresztą nie tylko moim.
Nawet Filip(mój sześcioletni wnusio), gdy kiedyś wybieraliśmy się do ogrodu, mówi:
- babcia, jeszcze aparat.
- A po co?
- No wiesz... może jakaś sikorka, motylek;)
Drzewa obsypały się kwieciem;) Niestety, poranne przymrozki sprawiły ze podmarzły kwiaty czereśni...
... magnolia też im się nie oparła:(
Na migdałku burza kwiatów...
Największą moją stratą są rozsady w tunelu. Mam tyle doniczek, nie wszystkie mieściły się na parapetach, dlatego część wyniosłam do tunelu, i to był błąd:(
Prawie wszystkie padły:(
Nie wiem dlaczego, ale wszystkie tulipany leżą. To akurat nie jest wina przymrozków, pokładały się już wcześniej:( W rozmowie z sąsiadką okazało się że u niej jest ta sama sytuacja.
We wnęce, w bardzo uczęszczanym miejscu, znów zrobiły gniazdo kopciuszki. Któregoś roku też miały, niestety zakończyło się to tragicznie... w tym miejscu stawiam rower i kot sąsiada po rowerze dostał się do gniazda:( Mam nadzieję, że mimo wszystko w tym roku im się uda. Rower przestawiłam w inne miejsce.
A oto kopciuszek.... można go łatwo rozpoznać po rdzawym ogonie.
Sikorki zasiedliły budkę, już wysiadują jajka.
Wyszedł mi tasiemcowaty post, a to jeszcze nie wszystko co chciałam pokazać;) Nie będę jednak nadwyrężała Waszej cierpliwości, zostawię na następny;)
Pokażę tylko co przeczytałam. Tym razem moja ulubiona autorka trillerów medycznych Tess Gerritsen i "Telefon o północy". Jak zwykle nie zawiodłam się, jeśli lubicie ten typ literatury, szczerze polecam.
Witam serdecznie moje nowe Obserwatorki:)
Pozdrawiam cieplutko Wszystkich tu zaglądających:)
